Ευχαριστώ πολύ τον Γιώργο για το σχόλιο που έκανε και παρέθεσε πληροφορίες για το πως μπορούμε όλοι μας να βοηθήσουμε στο, αξιόλογο κατά τη γνώμη μου, έργο FreeBSD. Να αναφέρω πρώτα ότι μέχρι στιγμής υπάρχουν δύο έλληνες που συμμετέχουν, ο Γιώργος Κεραμίδας και ο Διομήδης Σπινέλλης.
Ο Γιώργος αναφέρει:
Τι κάνει δηλαδή ένας documentation committer;
Υπάρχει πολύ καλή τεκμηρίωση και για το τί χρειάζεται το FreeBSD project, και για το πώς μπορεί κάποιος να γίνει μέλος της ομάδας:
www.FreeBSD.org
-> Developers
-> Project ideas
http://www.freebsd.org/projects/ideas/
www.FreeBSD.org
-> Documentation
-> Books and Articles Online
-> Contributing to FreeBSD
http://www.freebsd.org/doc/en_US.ISO8859-1/articles/contributing/index.html
Το "freebsd.gr" δε μου ανήκει ως domain και δεν ξέρω αν αυτοί που το έχουν ενδιαφέρονται για κάτι σαν "το ελληνικό www.FreeBSD.org", αλλά έχω ξεκινήσει κάπως τη μετάφραση του web site στα Ελληνικά. Το μόνο κακό μέχρι τώρα είναι ότι -- όσον αφορά στις μεταφράσεις τουλάχιστον -- δουλεύω σχεδόν μόνος μου. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι όταν έχω κάπως μεγάλο φόρτο στην καθημερινή μου δουλειά, ότι έχει σχέση με το FreeBSD μένει κάπως πίσω.
Η δουλειά ενός documentation committer είναι να συντηρεί, να διαβάζει, να διορθώνει και να επεκτείνει την τεκμηρίωσή μας. Αυτό περιλαμβάνει διάφορα πράγματα, όπως:
* manpages
* άρθρα και βιβλία σε SGML/XML μορφή
* το web site
Δεν είναι ανάγκη κάποιος να ασχοληθεί με ΟΛΑ αυτά μαζί (αν και δεν είναι τόσο δύσκολο). Ας πούμε, αν κάποιος ξέρει καλά να χρησιμοποιεί το groff (με το οποίο γράφονται τα manpages μας), μπορεί να ασχοληθεί αποκλειστικά με manpages. Αν κάποιος άλλος ξέρει λίγο SGML και έχει όρεξη μπορεί να ασχοληθεί με τα άρθρα και τα μεγαλύτερα βιβλία (Handbook και FAQ). Αν κάποιος τρίτος προτιμά να δουλεύει στο web site, και ξέρει και λίγο Perl, ακόμα καλύτερα.
Ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει χρόνο να γίνει documentation committer (επειδή, ας πούμε, δεν προλαβαίνει να διαβάζει email, να μεταφράζει, να διορθώνει παλιά και να γράφει νέα κείμενα), αλλά απλά διαβάζει τις διορθώσεις που γίνονται στην αγγλική τεκμηρίωση και τις μεταφράζει σε μορφή απλού κειμένου σε Ελληνικά, είναι πάρα πολύ χρήσιμη και σαφώς αποδεκτή μορφή βοήθειας.
Μπορεί να μην είναι τόσο προφανές, αλλά δεν χρειάζεται να γίνει κανείς committer για να μπορεί να βοηθήσει.
Πώς γίνεται committer κάποιος;
Από την άλλη, αν κάποιος δείξει ένα επίπεδο "commitment" που να είναι ιδιαίτερα σημαντικό (π.χ. στέλνοντας πάρα πολλές διορθώσεις για την τεκμηρίωσή μας), είναι ιδιαίτερα εύκολο να γίνει full doc-committer. Η διαδικασία είναι σχετικά εύκολη.
Κάποιος υπάρχων committer Α προτείνει να γίνει μέλος ο Β. Η ομάδα core (και περισσότερο η ομάδα doceng, όταν πρόκειται για κάποιον doc committer) κάνει μια ψηφοφορία. Ζυγίζονται τα υπερ και τα κατά του να αποκτήσει ο Β απευθείας πρόσβαση στο CVS μας. Αν η ομάδα doceng πει ναι και βρεθεί κάποιος (συνήθως ο Α, που έκανε την πρόταση) ο οποίος δέχεται να παίξει το ρόλο του "mentor", δημιουργούνται SSH accounts και κλειδιά, και δίνεται πρόσβαση στο CVS μας στον νέο committer Β.
Αρχικά, υπάρχει μια περίοδος "mentorship", κατά τη διάρκεια της οποίας όλα τα commits του Β στο CVS μας πρέπει να έχουν την ρητή έγκριση του mentor του. Αυτό γίνεται κυρίως για δυο λόγους: (α) για να μην κάνει λάθος commits ο Β, που μπορεί να κοστίσουν χρόνο σε πολλά άτομα, ή ακόμα και να καταστρέψουν μέρη από το CVS μας και (β) για να λειτουργήσει ο mentor ως "εκπαιδευτής" του Β στις διαδικασίες και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το μοντέλο ανάπτυξης και τεκμηρίωσης του FreeBSD.
Οταν ο mentor του Β ανακοινώσει ότι έχει τελειώσει πλέον η περίοδος "mentorship", ο νέος committer είναι πλέον ελεύθερος να κάνει commits μόνος του (αφού πια έχει μάθει ότι ήταν να μάθει).
Σε γενικές γραμμές αυτό το μοντέλο είναι αρκετά δημοκρατικό (γίνεται κανονικά ψηφοφορία για να πάρει κάποιος δικαιώματα committer), η διαδικασία είναι σαφώς καθορισμένη σε κάθε βήμα της (οπότε δεν υπάρχουν δυσάρεστες "εκπλήξεις" για κανέναν, ούτε όποιον είναι ήδη committer, ούτε για τον νέο committer), και η εκπαιδευτική περίοδος του mentorship δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας στον νέο committer, ο οποίος μπορεί αρχικά να φοβάται ότι θα κάνει κάποια βλακεία αν τον αφήσουμε στην τύχη του και να αποθαρρυνθεί χωρίς να πρέπει.
Δευτέρα, Ιουλίου 31, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου